U kunt mijn onderwijs vinden op mijn youtube kanaal: uit genade door geloof 

 

Hieronder wil ik het uitgangspunt van mijn onderwijs uiteenzetten. Op de eerste plaats wil en durf ik te stellen dat het onderwijs dat ik geef uitsluitend en alleen gebaseerd is op het Woord van God, de Bijbel. 

Daarbij wil ik aantekenen dat er verschillende versies van Bijbelvertalingen in omloop zijn, soms gebaseerd op een andere versie van de zogenaamde 'grond tekst'. Ik baseer me hierbij op de zogenaamde 'meerderheidstekst' of de 'textus receptus' omdat ik van mening ben dat de 'grond teksten' die gebaseerd zijn op de codex Sinaiticus en de codex Vaticanus gecorrumpeerde versies bevatten en ook op basis van verkeerde principes (de zgn 'schriftkritiek' zijn vertaald. Voor meer informatie en studie verwijs ik graag naar de website van het logos instituut en de studies van Walter Veith 'battle of the bibles' 

 

Waarom is dat zo'n probleem? Het probleem is dat in de aanloop naar vorming van een wereldregering en een wereldreligie alle teksten die verwijzen naar het God zijn van Jezus Christus beetje bij beetje uit onze nieuwe vertalingen verwijderd worden. Dit omdat Jezus Christus als God HET grote struikelpunt is om de niet-christelijke wereldgodsdiensten onder één centraal geloofsgezag te kunnen samenvoegen. Jezus moet verlaagd worden tot een gewoon mens, wellicht een grote profeet en een groot voorbeeld, maar gewoon een mens om dat te bereiken. Ook mijn boek 'Waarom Jezus God is' gaat uitgebreid in op dit thema. 

 

Behalve het probleem van welke grondtekst is het juiste uitgangspunt voor onze vertaling is er natuurlijk ook het probleem: met welke bril lees je de Bijbel. Afhankelijk van je wezenlijke beeld dat je van God hebt, kun je de Bijbel heel anders lezen en heel anders interpreteren. Aan de ene kant van het spectrum heb je de mensen die de Bijbel eigenlijk alleen zien als een belangrijk historisch cultureel boek. Het is hooguit een 'inspiratie' bron, waar je inspiratie uit kunt putten. Maar de Bijbel wordt niet echt gezien als het onaantastbare WOORD van een echte, levende sprekende God. Je hebt ook stromingen waarbij de Bijbel wel wordt erkend als zijnde het geopenbaarde en gezaghebbende Woord van de levende God, maar waar in de praktijk de eigen theologische tradities en uitgangspunten in feite als meer gezaghebbend worden beschouwd. Men leest en interpreteert teksten alleen om de eigen theologische insteek gezag te verlenen. Beide stromingen hechten in praktijk weinig waarde welke grondtekst gebruikt wordt. 

Dan is er de stroming die de Bijbel als het gezaghebbende levende Woord van een levende God beschouwt. Zij gaan uit van een niet alleen geestelijke, maar ook letterlijke waarheid en betrouwbaarheid van de Bijbel. Voor hen is de juiste grondtekst en een correcte (joodse!) vertaling van het Woord van belang. Ik beschouw mijzelf als behorend bij deze stroming. 

 

Dan krijg je nog het Godsbeeld dat je er zelf op nahoud dat bepaalt hoe je teksten leest en interpreteert. Daarom wil ik onderstaand discussie stuk over het belang van 'genade' onderwijs toevoegen. Niet alleen als voorbeeld van hoe bepalend het is hoe je de Bijbel leest, maar ook hoe je bijvoorbeeld een woord als 'genade' opvat. Welke invulling je aan dat Woord geeft. 

 

Waarom en wat is - Genade - onderwijs

In communicatie blijkt vaak het probleem te zijn dat je dezelfde woorden gebruikt, maar een heel andere invulling bij dat woord hebt. Je denkt dan dat je over hetzelfde spreekt, maar omdat de invulling totaal anders is, praat je langs elkaar heen en ontstaan er allerlei misverstanden. Een zo’n woord waar totaal andere invullingen aan gegeven worden is het woord ‘genade’ en dan vooral met betrekking tot Gods genade.

Hoe je het woord ‘genade’ invult komt voort uit jouw Godsbeeld en dat is weer doorslaggevend voor je houding tot en relatie met God. In het engels zijn er twee verschillende woorden die in het NL met ‘genade’ vertaald worden, namelijk ‘mercy’ en ‘grace’ met beide een verschillende betekenis. Vergelijk bijvoorbeeld het woord ‘liefde’ wat in het Grieks verschillende woorden heeft met een heel andere inhoud.

Afhankelijk van je Godsbeeld zijn er in het christendom drie verschillende benaderingen van het woord ‘genade’

1- ‘genade’ = God straft jou niet voor jouw zonden en ongerechtigheden, omdat Hij Zijn eigen Zoon al gestraft heeft voor jouw zonden. Eigenlijk verdien jij de doodstraf, maar God heeft ‘mercy’ met jou en heeft Zijn toorn uitgeoefend op Zijn Zoon aan het kruis. Nu sta je bij God in het krijt en hoor je Hem te gehoorzamen wat alles wat je hebt en bent en als je dat niet doet ben je ondankbaar en wijs je in wezen de ‘genade’ af. Je relatie met God wordt ten diepste beheerst door een gevoel van schuld, verplichting, gedienstigheid. Gods natuur is in wezen boos en toornig op de zonde en ongerechtigheid en als je Hem mishaagt kan Hij alsnog als een toornige God uit de hoek komen. Er blijft altijd een diepe onzekerheid over Gods bedoeling en handelen met jouw leven in de grond van je hart zitten.
Onderwijs dat uitgaat van deze invulling van ‘genade’ heeft alleen begrip van het kruis als wegnemen van het oordeel, maar geen begrip van het ‘nieuwe schepping’ zijn. Genade is beperkt tot niet gestraft zijn maar het leven na het aanvaarden van Jezus is gestoeld op aansporing, vermaning ‘karaktervorming’ allerlei soorten prestatie die je uit morele verplichting hoort te leveren. Dus niet vanuit het besef van een nieuwe identiteit die je bent IN christus, maar vanuit een morele schuld die vanwege het kruis op je geladen is. Op zich niet verkeerd om je beter te gedragen dan je deed of doet, maar het brengt een geloofsleven van falen, tekort schieten, mislukken en schuldgevoel voort. Je weet wat je hóórt te doen, maar ook dat het je niet lukt om te doen wat je hóórt te doen.

2- ‘genade’ = God heeft sommige mensen voor de grondlegging der wereld bestemd om gered te worden, deze hebben ‘genade’ bij God ontvangen. Anderen zijn bestemd voor de toorn. Gods soevereine wil en besluit zijn hierin onaantastbaar. Mocht je in de categorie ‘genade’ vallen, mag je Hem op je blote knietjes danken voor Zijn goedheid en verder niet zeuren dat je (nog) niet in een hoopje as verandert bent. (klassiek calvinistisch Gods beeld) Ligt ook heel dicht tegen het godsbeeld van de Islam aan. Je beste geloofsprestatie is blijmoedig alles aanvaarden wat je maar overkomt en gebeurt in de hoop (niet de zekerheid!) dat het uiteindelijk allemaal goed komt.

In beide gevallen is er een beeld van een God die je mogelijk van alles aandoet en van alles laat overkomen om jou te kneden en te beuken in de door Hem gewenste vorm. Dat is Zijn manier om jou geschikt voor de hemel te maken en/of geschikt om in Zijn bediening te staan. Sommigen noemen dat ‘karakter vorming’. Een God waarvan je maar nooit helemaal zeker kunt zijn wat Hij voor je in petto heeft. Het enige dat je kan doen is veronderstellen dat wat Hij voor je in petto heeft de beste bedoeling heeft en uiteindelijk het beste resultaat gaat opleveren. Dat noemen ze dan volharden in geloof. Mijn visie is dat dit een onjuist beeld van God is, wat ik in mijn boek ‘God is onschuldig – aan de meeste dingen waar religie Hem voor verantwoordelijk houdt’ op Bijbelse gronden heb proberen te weerleggen.

3- ‘genade’ = alles wat God al voor ons gedaan en voorzien heeft vóórdat wij zelfs ook maar beseften dat wij dat nodig hadden. Met andere woorden, je kunt zekerheid hebben over Gods plan en voorziening voor jouw leven, míts je gaat zien en geloven wat Hij voor jou bestemd heeft. (Openbaring!) Nadat je dit duidelijk is geworden is het aan jou om dat te gaan geloven voordat het ook manifesteert in je leven. Dat is wat ik versta onder ‘uit genade door geloof’ Je gelooft blijkt dan uit wat je spreekt uit je hart en hoe je uit je hart handelt in het leven. (niet per se uit wat je religieus/kerkelijk geleerd is te móeten spreken of doen)

Als ik het over ‘genade onderwijs’ heb dan bedoel ik al het geestelijk onderwijs dat duidelijk maakt dat God alles wat we nodig hebben al gegeven heeft en wij het niet van Hem hoeven af te smeken. Niet door gebed, niet door vasten, niet door gehoorzaam gedrag of wat dan ook. God heeft het al gegeven vanuit Zijn goedheid. Ons probleem is, dat wij het moeilijk kunnen geloven dat wij het zonder te ‘verdienen’ gewoon uit geloof kunnen ontvangen. Ons arglistige hart kan gewoon niet geloven dat God eenvoudigweg wil geven zonder verwijt

(Jakobus 1 [5] En als iemand van u in wijsheid tekortschiet, laat hij die dan vragen aan God, Die aan ieder overvloedig geeft en geen verwijten maakt, en ze zal hem gegeven worden. [6] Maar laat hij er in geloof om vragen en daarbij niet twijfelen. Immers, wie twijfelt, lijkt op een golf van de zee, die door de wind voortgestuwd en op- en neergeworpen wordt. [7] Want zo iemand moet niet denken dat hij iets ontvangen zal van de Heere.)

Ons menselijk hart meent dat er toch allerlei ‘voorwaarden’ voor nodig zijn. Gedrag als bijvoorbeeld: toewijding, ‘overgave’, karakter, breken met de zonde in ons leven etc. etc. Zelfs van ‘geloof’ wordt een prestatie gemaakt, iets wat wij zouden moeten opbrengen om van God te kunnen ontvangen.

De kern van ‘genade’ onderwijs is dat als je een openbaring krijgt van hóe goed God eigenlijk wel is, dat je vanzelf en moeiteloos het geloof krijgt dat nodig is om Gods goedheid te manifesteren en dat je je ook vanzelf daarna gaat gedragen en in overeenstemming daarmee vanuit je hart gaat spreken. Vandaar ‘Uit genade door geloof en dat niet uit uzelf, het is een gave van God’. Oftewel, God heeft het al voorzien in en uit Zijn genade, en ook het geloof, de openbaring dat het zo is, dat je ervoor nodig hebt om te ontvangen/manifesteren, komt óók van Hem.

Enkele voorbeelden uit de Bijbel

Romeinen 8 [31] Wat zullen wij dan over deze dingen zeggen? Als God voor ons is, wie zal tegen ons zijn? 32] Hoe zal Hij, Die zelfs Zijn eigen Zoon niet gespaard maar voor ons allen overgegeven heeft, ons ook met Hem niet alle dingen schenken?

Romeinen 5 [17] Want als door de overtreding van de ene de dood geregeerd heeft door de ene, veel meer zullen zij die de overvloed van de genade en van de gave van de gerechtigheid ontvangen, in het leven regeren door de Ene, namelijk Jezus Christus.

En een lastige:

2 Petrus 1 [3] Immers, Zijn Goddelijke kracht heeft ons alles geschonken wat tot het leven en de godsvrucht behoort, door de kennis van Hem Die ons geroepen heeft door Zijn heerlijkheid en Zijn deugd. [4] Daardoor heeft Hij ons de grootste en kostbare beloften geschonken, opdat u daardoor deel zou krijgen aan de Goddelijke natuur, nadat u het verderf, dat er door de begeerte in de wereld is, ontvlucht bent. [5] En daarom moet u zich er met alle inzet op toeleggen om aan uw geloof deugd toe te voegen, aan de deugd kennis, [6] aan de kennis zelfbeheersing, aan de zelfbeheersing volharding, aan de volharding godsvrucht, [7] aan de godsvrucht broederliefde en aan de broederliefde liefde voor iedereen. [8] Want als deze dingen bij u aanwezig zijn en toenemen, zullen ze u niet doelloos en onvruchtbaar laten wat de kennis van onze Heere Jezus Christus betreft. [9] Immers, bij wie deze dingen niet aanwezig zijn, die is blind en kortzichtig, omdat hij de reiniging van zijn vroegere zonden vergeten is.

Deze tekst begint met wat God allemaal al gedaan HEEFT en vanuit het besef van wat Hij gedaan HEEFT en wat je dus BENT komt het ‘daarom’ gedrag voort. En het sluit af met dat degene bij wie het gedrag niet aanwezig is, dit niet is omdat hij een slap karakter heeft, maar omdat hij blind en kortzichtig is, m.a.w. niet ZIET wat hij/zij heeft en is in Christus en vergeten is niet dat hij/zij vergeven is van zijn vroegere zonden maar gereinigd is. Vergeven en gereinigd zijn twee verschillende dingen!

Maar je ziet het principe ook in de structuur van de brieven terug, die allemaal beginnen met duidelijk maken wat God in Christus allemaal al gedaan HEEFT en vanuit het besef, het inzicht van wat Hij al gedaan, gegeven HEEFT, komt de aansporing om je dan ook in overeenstemming daarmee te gedragen. Wij vergeven omdat Hij vergeven HEEFT, wij geven omdat Hij gegeven HEEFT etc. etc.

Mattheüs 6 [6] Maar u, wanneer u bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bid tot uw Vader, Die in het verborgene is; en uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal het u in het openbaar vergelden. [Openbaar vergelden = zichtbaar manifesteren]
[7] Als u bidt, gebruik dan geen omhaal van woorden zoals de heidenen, want zij denken dat zij door de veelheid van hun woorden verhoord zullen worden. [wat ze menen te moeten doen om God over te halen iets te doen] [8] Word dan aan hen niet gelijk, want uw Vader weet wat u nodig hebt, voordat u tot Hem bidt.

Mattheüs 6 [30] Als God nu het gras op het veld, dat er vandaag is en morgen in de oven geworpen wordt, zo bekleedt, zal Hij u niet veel meer kleden, kleingelovigen? [31] Wees daarom niet bezorgd en zeg niet: Wat zullen wij eten? of: Wat zullen wij drinken? of: Waarmee zullen wij ons kleden? [32] Want al deze dingen zoeken de heidenen. Uw hemelse Vader weet immers dat u al deze dingen nodig hebt. [33] Maar zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden.

Mattheüs 7 [7] Bid, en u zal gegeven worden; zoek, en u zult vinden; klop, en er zal voor u opengedaan worden. [8] Want ieder die bidt, die ontvangt; wie zoekt, die vindt; en voor wie klopt zal opengedaan worden. [9] Of is er iemand onder u die zijn zoon een steen zal geven, als hij om brood vraagt? [10] Of als hij hem om een vis vraagt, zal hij hem een slang geven? [11] Als u, die slecht bent, uw kinderen dan goede gaven weet te geven, hoeveel te meer zal uw Vader, Die in de hemelen is, goede gaven geven aan hen die tot Hem bidden. [12] Alles dan wat u wilt dat de mensen u doen, doet u hun ook zo, want dat is de Wet en de Profeten.

In het zogenaamde ‘oude’ Testament zien we dit principe steeds terug komen in de vele vele teksten waar staat: Zie, Ik heb u ….. (vul in) GEGEVEN; ‘in uw hand GEGEVEN’ Steeds dat het Woord zegt dat God GEGEVEN heeft en nu verwacht dat in geloof, dat het zo is, dan ook gehandeld word.

Paulus maakt ook duidelijk dat hij de genade van God ziet als iets dat veel en veel meer is dan alleen vergeven of niet gestraft worden, maar dat de genade een werkzame kracht in zijn leven is. Dat wil zeggen: Hij had openbaring van wat God in hem is/was en wilde doen, oftewel gegeven had, en in die openbaring sprak hij, onderwees hij en handelde hij.

Maar door de genade van God ben ik wat ik ben, en Zijn genade voor mij is niet tevergeefs geweest. Integendeel, ik heb mij meer ingespannen dan zij allen; niet ik echter, maar de genade van God, die met [grieks sun = samen met mij, samenwerking!) is. 1 Korinthe 15 vers 10

Overeenkomstig de genade van God die mij gegeven is, heb ik als een wijs bouwmeester het fundament gelegd en een ander bouwt daarop. Ieder dient er echter op toe te zien hoe hij daarop bouwt. 1 Korinthe 3 vers 10

De genade die mij gegeven is: wat ik van God ontvangen heb, de roeping EN de kracht om de roeping uit te voeren. Beiden aanwezig omdat God het hem geopenbaard heeft, heeft laten zien, en dat hij het met zijn hele wezen gelooft en DUS ernaar handelt.

In het onderwijs van Andrew Wommack is heel veel te vinden wat deze visie op God en hoe Hij opereert, goed Bijbels onderbouwt. Met, soms wat provocerende, titels zoals ‘moeiteloos veranderen’ ‘Je hebt het al, dus stop proberen het te krijgen’ ‘Autoriteit van de gelovige’ ‘de kracht van verbeelding’. De basis hiervoor is te vinden in het onderwijs over ‘Geest ziel en lichaam’ en ‘de balans tussen genade en geloof’. Maar ook titels die in eerste instantie over iets anders lijken te gaan zoals: ‘Afslag naar echt gebed’. (wat een NL titel is die volkomen verkeerd is en niet weergeeft wat Andrew bedoeld. Hij heeft het over ‘a better way to pray’ oftewel, een betere, meer effectievere manier van bidden.)

Allemaal uitdrukkingen en uitwerkingen van

Efeze 1 [3] Gezegend zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die ons gezegend heeft met alle geestelijke zegen in de hemelse gewesten in Christus, [4] omdat Hij ons vóór de grondlegging van de wereld in Hem uitverkoren heeft, opdat wij heilig en smetteloos voor Hem zouden zijn in de liefde. [5] Hij heeft ons voorbestemd om als Zijn kinderen aangenomen te worden, door Jezus Christus, in Zichzelf, overeenkomstig het welbehagen van Zijn wil, [6] tot lof van de heerlijkheid van Zijn genade, waarmee Hij ons begenadigd heeft in de Geliefde.

Kortom: het genade onderwijs gaat ervan uit dat God alles al voorzien HEEFT wat wij nodig hebben, aan ons de keus en de opdracht om dat te gaan geloven en daardoor zichtbaar te maken in en door ons leven. Genade is dus het eerste: God HEEFT gegeven, Geloof vólgt uit de openbaring uit het Woord dat dit zo IS. Bijbels geloof is ten diepste de openbaring dat God het al gedaan HEEFT en dat een mens vanuit dat inzicht gaat handelen en spreken met als gevolg het manifesteren.

Er is dus geen inspanning nodig om God over te halen iets te doen (een totaal onmogelijke taak, je kunt Hem met geen mogelijkheid iets laten doen wat Hij niet wil) Er is inspanning nodig om te gaan geloven wat Hij al gedaan en gegeven HEEFT (weet je nog? ‘Het is volbracht…’) De inspanning is vooral gericht op het ontkrachten van het ongeloof. Het ongeloof komt voort uit onwetendheid, verkeerde leer en/of conclusies trekken uit de zintuigelijke ervaring. Sommige vormen van dat ongeloof gaan alleen uit door bidden en vasten. (Mattheüs 17:21) Ons probleem is niet God in beweging te krijgen, of zelfs niet om de demonen in beweging (weg vluchten) te krijgen, ons probleem is ons ongeloof aan te pakken. Als ons ongeloof afneemt, manifesteert God wat HIJ wil (niet per se wat wij willen!) vanzelf en maken de demonen ook dat ze wegkomen.

Ons onderwijs en onze prediking hoort dus gericht te zijn op het openbaren van de goedheid en de genade van God. Naar de mate dat deze openbaring in de gelovigen wortel kan schieten zal hun spreken en hun handelen ‘moeiteloos’ veranderen. Je gedrag is een rechtstreeks resultaat van wat je in je kern, in je wezen gelooft. Als je juist gelooft zul je juist spreken en handelen.

Als ons onderwijs en onze prediking vooral gefocust op wat van óns verwacht word en wat van óns geeist word, verdwijnt de focus van wie en hoe God is naar wie en hoe wij zijn. Dán word het geloofsleven een worsteling en een inspanning die gedoemd is te falen. Dat is de reden waarom zoveel gelovigen afhaken van zowel de kerk als uiteindelijk ook het geloof. Ze kunnen niet voldoen aan wat er van ze gevraagd schijnt te worden. Dan geven ze het op. Het komt niet van binnenuit maar is afhankelijk van het voortdurende beroep en appel op geweten en dus schuldgevoel. Vroeg of laat gaat dit falen, geven ze het op en gaan ze andere manieren en bronnen zoeken om te vinden wat ze nodig hebben. Het geloof dat God kan, wil en zal voorzien is gedoofd door de focus op wat zij moeten opbrengen.

Galaten 5 [1] Sta dan vast in de vrijheid waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft, en laat u niet weer met een juk van slavernij belasten. [2] Zie, ik, Paulus, zeg u dat, als u zich laat besnijden, Christus u van geen nut zal zijn. [3] En nogmaals betuig ik aan ieder mens die zich laat besnijden, dat hij verplicht is de hele wet te onderhouden. [4] U bent van Christus losgeraakt, u die door de wet [= werken, prestaties] gerechtvaardigd wilt worden; en daarmee bent u uit de genade gevallen. [5] Want wij verwachten door de Geest, uit het geloof, de hoop van de gerechtigheid. [6] In Christus Jezus heeft namelijk niet het besneden zijn enige kracht, en ook niet het onbesneden zijn, maar het geloof, dat door de liefde werkzaam is.

Wat heeft kracht? Het geloof dat gaat werken zodra de liefde en genade van God openbaar word

Onze focus hoort dus te zijn op de goedheid en de genade van God. Het gedrag en de manifestatie is een uitvloeisel van de openbaring daarvan.

Vraagstukken vanwege het centraal stellen van de goedheid en de genade van God:

A) - hoe zit het dan met tuchtiging en de strengheid, de toorn van God.
B) - kun je door geloof alles maar krijgen wat je wilt?
C) - hoe zit het met karaktervorming?
D) - hoe zit het met de wet van God, is die nou niet of wel van toepassing op ons?

 

A) - hoe zit het dan met tuchtiging en de strengheid, de toorn van God.

Er wordt een grote fout gemaakt als de tuchtiging en de strengheid en de toorn van God tegenover de goedheid en de genade gesteld word. De tuchtiging, de strengheid en de toorn van God zijn juist uitdrukkingen van Zijn goedheid en genade. Als God de zonde niet haatte, had Hij nooit Zijn eigen Zoon gegeven om op het kruis met de zonde af te rekenen. Wij danken het kruis aan de onverzettelijke haat en toorn van God tegenover de zonde. Op één enkele tekst in de Bijbel na is de tuchtiging van God altijd ‘opvoeding’ onderwijs door het Woord van God. Indien iemand naar het Woord niet wil luisteren is er geen omstandigheid, geen teken, geen wonder dat iemand van gedachten doet veranderen.

Lukas 16 [29] Abraham zei tegen hem: Zij hebben Mozes en de profeten. Laten zij naar hen luisteren. [30] Hij echter zei: Nee, vader Abraham, maar als iemand van de doden naar hen toe zou gaan, zouden zij zich bekeren. [31] Maar Abraham zei tegen hem: Als zij niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen zij zich ook niet laten overtuigen, als iemand uit de doden zou opstaan.

Mattheüs 11 [20] Toen begon Hij de steden waarin de meeste krachten door Hem verricht waren, te verwijten dat zij zich niet bekeerd hadden: [21] Wee u, Chorazin, wee u, Bethsaïda! Want als in Tyrus en Sidon de krachten gebeurd waren die in u plaatsgevonden hebben, dan zouden zij zich allang in zak en as bekeerd hebben. [22] Maar Ik zeg u: Het zal voor Tyrus en Sidon verdraaglijker zijn op de dag van het oordeel dan voor u. [23] En u, Kapernaüm, die tot de hemel toe verhoogd bent, u zult tot de hel toe neergestoten worden. Want als in Sodom de krachten waren gebeurd die in u hebben plaatsgevonden, dan zou het tot op de huidige dag gebleven zijn. [24] Maar Ik zeg u dat het voor het land van Sodom verdraaglijker zal zijn op de dag van het oordeel dan voor u.

B)- kun je door geloof alles maar krijgen wat je wilt?

Tot de essentie van het genade onderwijs behoort dat je door geloof alleen kunt verkrijgen wat God in Zijn genade al voorzien/gegeven heeft. Het gaat dus uiteindelijk niet om gemanifesteerd te krijgen wat jíj wil maar wat HIJ wil. Nu is het goede nieuws dat alles wat HIJ wil goed is voor ons en voor onze omgeving. In de meeste gevallen zelfs beter dan wat wíj denken dat we nodig hebben of wat goed voor ons is. Maar beide zijn in de juiste balans nodig. Als het alleen maar genade zou zijn, leidt het tot passiviteit en slachtofferrol van de gelovigen. Als het alleen maar geloof is, dan leidt het tot eigenwillig en zelfzuchtig ‘geloof’, dat ten diepste niet wezenlijk verschilt van hekserij en tovenarij. Daarom is de balans, beiden genade EN geloof zijn noodzakelijk, De een werkt niet zonder de ander. Zie Andrews uitstekende boek over de balans van genade en geloof.

Jakobus 1 [17] Elke goede gave en elk volmaakt geschenk is van boven en daalt neer van de Vader der lichten, bij Wie er geen verandering is, of schaduw van omkeer. [18] Overeenkomstig Zijn wil heeft Hij ons gebaard door het Woord van de waarheid, opdat wij in zeker opzicht eerstelingen van Zijn schepselen zouden zijn.

C)- hoe zit het met karaktervorming?

Ik weet dat anderen daar anders over denken, maar ik ben van mening dat het God helemaal niet om karaktervorming gaat. Nergens in de Bijbel staat dat onze beproevingen beproevingen van ons karakter zijn. Er staat geschreven dat het ons geloof is dat beproefd word. Neem bijvoorbeeld volharding. Dat word over het algemeen als positieve karakter eigenschap gezien. Het vermogen om te volharden (staat zelfs bij de vrucht van de Geest in Galaten). Maar wat denk je dan van volharding in het kwaad? Volharding in het ongeloof? Omdat het volk Israel volharde in ongeloof stierf een hele generatie in de woestijn. Ze kwamen om. Hoeveel karaktervorming kregen ze? Niks. Omdat ze in ongeloof volhard hadden stierven ze, zonder ooit de belofte van God in hun leven gerealiseerd te zien. Farao volharde in ongeloof. Dat was heel karaktervol, maar bezegelde zijn lot.

Is karakter nodig om door God gebruikt te kunnen worden? Kijk naar Simson. Een impulsief persoon, zonder enige vorm van zelfbeheersing die wellustig achter de verkeerde vrouwen aan ging. Toch gebruikte God hem om met de vijanden van Israel af te rekenen. Dit is geen pleidooi voor verkeerd gedrag, maar het gaat in wezen om wat je gelooft. Je gedrag volgt uit wat je gelooft. Je karakter is niets anders dan een consequent volgehouden gedrag.

Een tekst als uit Jakobus

Jakobus 1 [2] Acht het enkel vreugde, mijn broeders, wanneer u in allerlei verzoekingen terechtkomt, [3] want u weet dat de beproeving van uw geloof volharding teweegbrengt. [4] Maar laat die volharding ook volledig mogen doorwerken, opdat u volmaakt bent en geheel oprecht, en in niets tekortschiet.

LIJKT over karakter vorming te gaan. Maar het gaat hier niet om volharding als persoonlijke eigenschap op zich, maar volharding in wat je GELOOFT, vast blijven houden aan wat je gelooft en dát uit zich in volharden in het juiste, namelijk wat je gelooft.

De geschiedenis van Jozef zie ik ook niet als karakter vorming, maar als een jonge onbevangen tiener die zich van geen kwaad bewust zijn dromen deelt met zijn familie leden, zonder enige kwade bedoeling want in de onschuld van zijn hart verwacht hij geen kwaadaardige reactie. En zijn hele leven door blijft hij standvastig in zijn geloof en vertrouwen in de goedheid en rechtvaardigheid van zijn God. Het is dit vast houden aan het geloof in zijn God dat hem uiteindelijk de positie als 2e man in Egypte oplevert. Ik zie op geen enkel moment in zijn leven een wankelen van zijn karakter omdat hij standvastig bleef in geloof, ondanks de omstandigheden.

D) hoe zit het nu met de wet van God?

Romeinen 6 [14] Want de zonde zal over u niet heersen. U bent namelijk niet onder de wet, maar onder de genade.

In de interpretatie van deze en andere gelijksoortige teksten zit een van de grootste problemen van het ‘genade’ onderwijs. Sommige stromingen verheffen deze tekst tot zo’n absolute hoogte dat ze prediken dat wij met de wet niets meer te maken hebben. Met de mond belijden ze wel dat de wet niet is afgeschaft maar vervuld door Christus maar in de praktijk stellen ze de genade van God zó absoluut als tegenover de wet van God, alsof die twee elkaar uitsluitende dingen zijn, dat ze het kind met het badwater weggooien. Dit probleem ligt in het verlengde van het tegenover elkaar stellen van de goedheid van God tegenover Zijn strengheid of rechtvaardigheid.

Net als bij de stroming die ‘genade’ alleen maar opvat als vergeving van zonden snapt deze aftakking van de ‘genade’ ook de essentie van de nieuwe schepping niet. De wet is niet afgeschaft door de vervulling in Jezus Christus maar in het innerlijk geschreven. De kern van het nieuwe verbond is niet dat wij niet langer ONDER de wet zijn, maar dat de wet IN ons innerlijk geschreven is.

Jeremia 31 [31] Zie, er komen dagen, spreekt de HEERE, dat Ik met het huis van Israël en met het huis van Juda een nieuw verbond zal sluiten, [32] niet zoals het verbond dat Ik met hun vaderen gesloten heb op de dag dat Ik hun hand vastgreep om hen uit het land Egypte te leiden – Mijn verbond, dat zij verbroken hebben, hoewel Ík hen getrouwd had, spreekt de HEERE. [33] Voorzeker, dit is het verbond dat Ik na die dagen met het huis van Israël sluiten zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven en zal die in hun hart schrijven. Ik zal hun tot een God zijn en zíj zullen Mij tot een volk zijn. [34] Dan zullen zij niet meer eenieder zijn naaste en eenieder zijn broeder onderwijzen door te zeggen: Ken de HEERE, want zij zullen Mij allen kennen, vanaf hun kleinste tot hun grootste toe, spreekt de HEERE. Want Ik zal hun ongerechtigheid vergeven en aan hun zonde niet meer denken.

Het vergeven van de ongerechtigheid en het niet meer denken aan de zonde is rechtstreeks verbonden met het feit dat de wet in het binnenste is gegeven en in het hart geschreven word. De vervulling van de wet in Christus is de vervulling dat onze oude mens op basis van de wet IN Christus gekruisigd en gedood wordt, zodat de nieuwe mens niet meer ONDER de wet maar met de wet in het INNERLIJK geschreven met Christus uit de dood opstaat in nieuwheid van leven. Waar de wet van God vóór het kruis een bediening des doods is, is zij ná het kruis de basis voor het nieuwe leven in Christus.

Waar het probleem rond de wet in de eerste gemeente die bijna uitsluitend uit Joden bestond was, dat ze moeite hadden afstand te nemen van de rechtvaardiging door het houden van de wet, komt in later tijd het probleem, toen de gemeente vooral uit bekeerde Grieken bestond, die niks van de wet wisten en niks snapten, dat ze gingen denken dat ze helemaal niks met de wet te maken hadden. De wet was oude testament, de joden.

Maar in diepste instantie is de wet van God de beschrijving van ons nieuwe wezen – karakter zo je wilt ;) - dat we zijn IN Christus Jezus. Gij ZULT niet stelen is nu gerealiseerd in die zin dat ons nieuwe wezen in onze geest helemaal niet WIL stelen. Er is geen moeite meer met de wet in onze geest, omdat onze nieuwe geest in christus niets anders wilt dan wat de wet wil. Daarom verheugen wij ons en verblijden ons (met de Joden!) in de wet van God omdat deze de belofte EN de beschrijving is van ons nieuwe wezen in onze geest.

Waarom we daar nog worsteling en moeite mee hebben, word goed beschreven in het onderwijs van Geest ziel en lichaam van o.a. Andrew Wommack (maar ook mensen als Andrew Murray, Watchman Nee, pastor Chris Oyakhilome en anderen)

Omdat sommige leraren de wet zó tegenover de genade plaatsen komt het ‘genade’ onderwijs bij sommige stromingen met name die uit de calvinistische absolute soevereiniteitsleer onder vuur te liggen omdat ze de prediking opvatten als verachting van Gods wet en dus van Gods wil. Ook Maarten Luther had problemen met enkele van zijn vrienden, die zich in hun kritiek op rechtvaardiging uit werken gingen afzetten tegen de wet. Hij noemde hen spottend anti-nomianen. (nomen = wet) Sommigen sloegen inderdaad helemaal door in wetteloosheid. In reactie daarop gingen anderen weer helemaal de wet prediken en op het geweten werken. Deze problemen zien we ook vandaag de dag in de discussies in de christelijke wereld.

Nogmaals ter samenvatting:
Genade onderwijs predikt wat God in Zijn goedheid en genade al voor ons bewerkt en gegeven heeft. Naarmate dit leidt tot openbaring van wat Hij voor ons gedaan heeft bewerkt dit geloof. Maar wij prediken NIET de wetteloosheid maar prediken de wet als zijnde het (her) scheppingswerk dat de Heilige Geest in onze geest gedaan heeft. Daarom zijn we niet ONDER de wet en ook niet ZONDER de wet. En wij moedigen en sporen elkaar daarom aan om een leven te leiden dat een weerspiegeling is van het werk dat God al in onze geest gedaan heeft. En waar ons leven niet in overeenstemming daarmee is, proberen wij mensen te bemoedigen uit te gaan van wie ze zijn IN Christus Jezus en wie Hij is in hen. Te vertrouwen dat het ze aan niets zal ontbreken als ze vertrouwen op Hem geleid door het Woord en door de Geest.

Efeze 4 [17] Dit zeg ik dan en getuig ervan in de Heere, dat u niet meer wandelt zoals de andere heidenen wandelen, in de zinloosheid van hun denken, [18] verduisterd in het verstand, vervreemd van het leven dat uit God is, door de onwetendheid die in hen is, door de verharding van hun hart. [19] Zij hebben zich, ongevoelig als ze zijn geworden, overgegeven aan losbandigheid, om alle onreinheid begerig te bedrijven. [20] Maar u hebt Christus zo niet leren kennen, [21] als u Hem tenminste gehoord hebt en door Hem bent onderwezen, zoals de waarheid in Jezus is, [22] namelijk dat u, wat betreft de vroegere levenswandel, de oude mens aflegt, die te gronde gaat door de misleidende begeerten, [23] en dat u vernieuwd wordt in de geest van uw denken, [24] en u bekleedt met de nieuwe mens, die overeenkomstig het beeld van God geschapen is, in ware rechtvaardigheid en heiligheid. [25] Leg daarom de leugen af en spreek de waarheid, ieder tegen zijn naaste; wij zijn immers leden van elkaar. [26] Word boos, maar zondig niet; laat de zon niet ondergaan over uw boosheid, [27] en geef de duivel geen plaats.